Present Continuous – wprowadzenie

“I’m singing in the rain.” z Deszczowej piosenki.

„You Talkin’ To Me?” z Taksówkarza.

„What The Hell Are You Talking About? Who Are You Talking To?” z Truman Show.

Prawdopodobnie znasz lub kojarzysz te zdania.

Ten wpis nie jest jednak recenzją wymienionych filmów, lecz kompendium wiedzy na temat pewnego angielskiego czasu gramatycznego, który jest ich wspólnym elementem.

To jeden z najbardziej użytecznych i uniwersalnych czasów w języku angielskim – Present Continuous, a.k.a. (also known as) Present Progressive.

W języku angielskim, czas ten jest niezbędny, aby opisać to, co dzieje się tu i teraz, w chwili obecnej.

Ale zastosowanie czasu Present Continuous sięga dalej – używamy go również, na przykład, do mówienia o planach na najbliższą przyszłość.

W tym wpisie, krok po kroku, opiszę, jak tworzyć i używać czas Present Continuous. Przyjrzę się też jego formie, zasadom użycia oraz typowym błędom, których warto unikać.

Dzięki temu Present Continuous nie będzie miał przed Tobą tajemnic.

Zaczynamy!

Kiedy używać czasu Present Continuous?

Czas Present Continuous jest drugim (po Present Simple) najczęściej używamy czasem gramatycznym w języku angielskim.

Używamy go przede wszystkim do opisywania czynności, które dzieją się teraz, w chwili obecnej.

Ale to nie wszystko. Czas ten ma też kilka innych zastosowań. Poznajmy je bliżej.

1. Czynności odbywające się w momencie mówienia (teraz): To najbardziej klasyczne użycie Present Continuous. Kiedy mówisz: „I am reading a book” (Czytam książkę), oznacza to, że czynność czytania ma miejsce dokładnie w czasie, kiedy o niej mówisz.

2. Czynności odbywające się wokół czasu mówienia (obecnie), ale niekoniecznie dokładnie w tym momencie: Takie użycie pozwala na opisanie dłuższych czynności, które są w trakcie realizacji, ale nie koniecznie w samym momencie mówienia. Na przykład: „I am working on a new project” (Pracuję nad nowym projektem) – nawet jeśli tu i teraz nie wykonujesz tej pracy, to jest to twoja bieżąca aktywność, ponieważ tu i teraz jest gdzieś między początkiem a końcem tego działania.

3. Zaplanowane wydarzenia w niedalekiej przyszłości: Present Continuous używamy również do mówienia o zaplanowanych wydarzeniach lub spotkaniach. Na przykład: „I am meeting my friends tomorrow” (Spotykam się z przyjaciółmi jutro).

Pamiętaj, że kluczem do zrozumienia i poprawnego użycia czasu Present Continuous jest skupienie się na trwających, dynamicznych aspektach czynności.

To czas, który pokazuje, że coś się dzieje (teraz lub obecnie) lub będzie działo (w najbliższej przyszłości).

Charakterystyczne wyrażenia i słowa używane z czasem Present Continuous

Gdy uczymy się czasów angielskich, bardzo pomocne jest zwracanie uwagi na pewne słowa klucze, które często towarzyszą konkretnym czasom. Są to tak zwane signal words.

W przypadku Present Continuous istnieje kilka charakterystycznych wyrażeń i słów, które „podpowiadają”, że to właśnie ten czas będzie odpowiedni.

Oto kilka z nich.

1. „Now” (teraz): To chyba najbardziej oczywiste słowo wskazujące na Present Continuous. Kiedy mówimy o czymś, co dzieje się „now”, prawdopodobnie użyjemy tego czasu. Na przykład: „I am writing now” (Piszę teraz).

2. „At the moment” (w tej chwili): Podobnie jak „now”, „at the moment” wskazuje na czynności odbywające się aktualnie. Na przykład: „I am reading a book at the moment” (Czytam teraz książkę).

3. „Currently” (obecnie): To słowo często pojawia się w kontekstach bardziej formalnych lub pisanych, ale jego zastosowanie jest podobne. Przykład: „We are currently working on a new project” (Obecnie pracujemy nad nowym projektem).

4. „Right now” (właśnie teraz): To wyrażenie podkreśla natychmiastowość i pilność czynności. Na przykład: „I am speaking to you right now” (Właśnie teraz mówię do ciebie).

5. „These days” (w tych dniach, obecnie): Mimo że odnosi się do szerszego okresu czasu, często towarzyszy Present Continuous, aby podkreślić trwające zmiany lub tendencje. Na przykład: „People are using smartphones more these days” (Obecnie ludzie częściej używają smartfonów).

Zwrócenie uwagi na te słowa klucze może znacząco pomóc w rozpoznawaniu sytuacji, w których Present Continuous jest najbardziej odpowiednim czasem do użycia.

Często wystarczy zastanowić się nad kontekstem zdania i zwrócić uwagę na te charakterystyczne wyrażenia, aby poprawnie zastosować ten czas.

Pamiętaj, że język angielski jest elastyczny i dynamiczny, a zrozumienie kontekstu, w jakim używane są różne czasy, jest ważne dla płynności i precyzji w komunikacji.

Budowa zdania w czasie Present Continuous

Zrozumienie, jak budować zdania w czasie Present Continuous, jest kluczowe dla płynnego i poprawnego używania tego czasu.

Struktura zdania w Present Continuous jest prosta, ale wymaga zastosowania kilku stałych elementów.

Oto one.

1. Podmiot: Zaczynamy od określenia podmiotu zdania, czyli osoby, rzeczy lub zjawiska, o którym mówimy. Może to być rzeczownik lub któryś z zaimków „I” (ja), „you” (ty), „he” (on), „she” (ona), „it” (ono), „we” (my), „they” (oni).

2. Czasownik „to be”: Kolejnym krokiem jest użycie odpowiedniej formy czasownika „to be” w zależności od podmiotu. Formy te to „am” dla „I”, „is” dla „he”, „she”, „it” i „are” dla „you”, „we”, „they”.

3. Czasownik główny z końcówką -ing: Na końcu dodajemy czasownik główny w formie kończącej się na -ing. Na przykład, „read” zmienia się na „reading”, „write” na „writing”.

4. Dodatkowe informacje (okoliczniki miejsca, czasu, sposobu): Na koniec zdania możemy dodać wszelkie dodatkowe informacje o tym, gdzie, kiedy lub jak coś się dzieje. Na przykład: „in the park” (w parku), „every day” (codziennie), „slowly” (powoli).

Przykłady zdań:

Ta prosta struktura zdania w Present Continuous pozwala na płynne opisywanie trwających czynności i planów na najbliższą przyszłość.

Forma czasownika z końcówką -ing

Forma czasownikowa z końcówką -ing, znana również jako imiesłów czynny (present participle), jest kluczowym elementem czasu Present Continuous.

Jest to forma czasownika, która wskazuje na trwającą akcję lub czynność.

Aby poprawnie używać Present Continuous, musimy wiedzieć, jak tworzyć tę formę czasownikową i jak ją wymawiać.

Tworzenie formy czasownika z końcówką -ing

1. Dla większości czasowników: Dodajemy końcówkę -ing do podstawowej formy czasownika. Na przykład:
   • „work” → „working”
   • „play” → „playing”
   • „listen” → „listening”
2. Czasowniki kończące się na -e: Usuwamy -e i dodajemy -ing. Na przykład:
   • „make” → „making”
   • „write” → „writing”
   • „dance” → „dancing”
3. Czasowniki z krótką, akcentowaną samogłoską przed końcową spółgłoską: Podwajamy końcową spółgłoskę przed dodaniem -ing. Na przykład:
   • „sit” → „sitting”
   • „run” → „running”
   • „stop” → „stopping”
4. Wyjątki: Niektóre czasowniki, jak „lie” czy „die”, zmieniają się w nieco inny sposób:
   • „lie” → „lying”
   • „die” → „dying”

Wymowa końcówki -ing

Końcówka -ing jest zazwyczaj wymawiana jako [ɪŋ]. Jest to dźwięk nosowy, zbliżony do polskiego „ing” w słowie „king”.

Ważne jest, aby nie wymawiać tego zbyt mocno jako „ink” – nosowość tego dźwięku jest kluczowa dla prawidłowej wymowy.

Przykłady użycia czasownika z końcówką -ing w czasie Present Continuous

Warto zauważyć, że forma czasownika z końcówką -ing jest używana nie tylko w czasie Present Continuous.

Pojawia się ona także w innych strukturach gramatycznych, takich jak inne czasy w trybie continuous, czy w funkcji rzeczownika (tzw. gerund; na przykład, Swimming is fun – Pływanie jest fajne).

Ale więcej o tym innym razem…

Present Continuous – zdania twierdzące, pytające i przeczące

W Present Continuous tworzenie zdań twierdzących, przeczących i pytających opiera się na prostej strukturze tworzenia zdań w tym czasie, którą omówiliśmy wcześniej.

Poniżej przypomnienie jak to robić oraz wskazówki do tworzenia zdań przeczących i pytających.

Present Continuous – zdanie twierdzące

Struktura zdania twierdzącego w Present Continuous to: podmiot + czasownik „to be” + czasownik główny z końcówką -ing.

Na przykład:

Present Continuous – zdanie przeczące

Aby utworzyć zdanie przeczące, wystarczy dodać słowo „not” po czasowniku „to be”.

Struktura wygląda następująco: podmiot + czasownik „to be” + not + czasownik główny z końcówką -ing.

Przykłady:

Często dla zestawienia „czasownik be + not” stosuje się też formy skrócone, np. „isn’t” zamiast „is not”, „aren’t” zamiast „are not”.

Present Continuous – zdanie pytające

W przypadku tworzenia pytań, kolejność słów ulega zmianie.

Struktura pytania to: czasownik „to be” + podmiot + czasownik główny z końcówką -ing.

Przykłady:

Pamiętając o tych prostych regułach, możesz łatwo tworzyć zdania w czasie Present Continuous, które będą poprawne zarówno gramatycznie, jak i stylistycznie.

Czasowniki, które NIE występują w Present Continuous

W języku angielskim istnieje grupa czasowników, które zazwyczaj nie występują w czasie Present Continuous.

Te czasowniki, często określane jako „stative verbs” (czasowniki stanu), opisują stan, uczucie, posiadanie, przekonanie lub zmysły.

Są one zwykle używane w czasie Present Simple, ponieważ albo odnoszą się do stanów trwałych lub generalnych, a nie do działań, które mają charakter tymczasowy, albo po prostu tak wskazują reguły gramatyczne, nawet jeśli odnoszą się do sytuacji bieżących.

Oto niektóre typowe grupy czasowników stanu, które zwykle NIE są używane w czasie Present Continuous:

1. Czasowniki opisujące emocje i uczucia: na przykład „love” (kochać), „hate” (nienawidzić), „want” (chcieć), „need” (potrzebować), „prefer” (preferować).
   • Np. „I love chocolate.” (Kocham czekoladę), a nie „I am loving chocolate.”
2. Czasowniki opisujące przekonania i opinie: na przykład „believe” (wierzyć), „think” (myśleć), „know” (wiedzieć), „understand” (rozumieć), „remember” (pamiętać).
   • Np. „We believe in honesty.” (Wierzymy w uczciwość), a nie „We are believing in honesty.”
3. Czasowniki związane z zmysłami i percepcją: na przykład „see” (widzieć), „hear” (słyszeć), „smell” (wąchać), „taste” (smakować), „feel” (czuć).
   • Np. „This soup tastes great.” (Ta zupa smakuje świetnie), a nie „This soup is tasting great.”
4. Czasowniki opisujące posiadanie i istnienie: na przykład „have” (mieć), „own” (posiadać), „belong” (należeć), „exist” (istnieć).
   • Np. „She has a new car.” (Ona ma nowy samochód), a nie „She is having a new car.”
5. Czasowniki związane z myśleniem i planowaniem: na przykład „consider” (rozważać), „doubt” (wątpić), „imagine” (wyobrażać sobie), „mean” (znaczyć).
   • Np. „I doubt his sincerity.” (Wątpię w jego szczerość), a nie „I am doubting his sincerity.”

Wyjątki od tej reguły

Niektóre z tych czasowników mogą być jednak użyte w czasie Present Continuous, gdy chcemy nadać zdaniu bardziej dynamiczne lub tymczasowe znaczenie.

Oto kilka przykładów.

1. „Be”: Czasownik „be” często używany jest w Present Continuous do wyrażenia zachowania w danym momencie.
   • Np. „You are being silly.” (Zachowujesz się głupio.) – mówi o zachowaniu, które jest tymczasowe.
2. „Have”: W kontekście doświadczania lub uczestnictwa w czymś, „have” może być użyte w Present Continuous.
   • Np. „I am having a great time at the party.” (Świetnie się bawię na przyjęciu.) – tutaj „having” odnosi się do doświadczenia w danym momencie.
3. „Love”, „hate”, „think”: Gdy te czasowniki są używane w kontekście zmieniających się emocji lub opinii, mogą wystąpić w Present Continuous.
   • Np. „I am loving this party!” (Uwielbiam to przyjęcie!) – używane w kontekście czegoś, co jest szczególnie przyjemne w danym momencie.
   • „I am hating this weather.” (Nienawidzę tej pogody.) – wyraża silną niechęć do aktualnych warunków pogodowych.
   • „I am thinking about you.” (Myślę o tobie.) – wzmacnia emocjonalny aspekt trwającej tu i teraz czynności.

W tych przykładach użycie czasowników w Present Continuous nadaje zdaniom znaczenie czynności trwających, tymczasowych lub zmieniających się, co różni się od ich typowego, bardziej stałego znaczenia wyrażanego czasem Present Simple.

Jest to subtelny, ale ważny aspekt angielskiej gramatyki, który pozwala na niuansowanie wyrażeń w języku angielskim.

Present Continuous – typowe błędy i jak ich unikać

Present Continuous jest czasem, który może wydawać się prosty, ale często wiąże się z pewnymi błędami, które początkujący uczący się angielskiego mogą popełniać.

Oto niektóre z typowych błędów i sposoby, jak ich unikać:

1. Pominięcie czasownika „to be”: Jednym z najczęstszych błędów jest pominięcie czasownika „to be” w strukturze zdania. Zawsze pamiętaj, że czasownik „to be” jest niezbędny w czasie Present Continuous.

• Błędnie: „I reading a book.”
• Poprawnie: „I am reading a book.”

2. Błędna forma czasownika „to be”: Używanie niewłaściwej formy czasownika „to be” dla danego podmiotu jest kolejnym częstym błędem.

• Błędnie: „He are watching TV.”
• Poprawnie: „He is watching TV.”

3. Nieprawidłowe tworzenie formy -ing czasownika głównego: Pomijanie końcówki -ing lub błędne jej tworzenie jest częstym błędem, szczególnie przy czasownikach z nieregularnymi zmianami.

• Błędnie: „We are swim in the pool.”
• Poprawnie: „We are swimming in the pool.”

4. Użycie czasowników stanu w Present Continuous: Jak wspomniałem wcześniej, czasowniki stanu, takie jak „love”, „know” czy „belong”, zazwyczaj nie są używane w czasie Present Continuous.

• Błędnie: „I am knowing the answer.”
• Poprawnie: „I know the answer.”

5. Niewłaściwe użycie czasu w odniesieniu do kontekstu: Wybieranie Present Continuous zamiast innego czasu, gdy kontekst tego wymaga, jest typowym błędem.

• Błędnie: „I am playing football every Sunday.” (czynność regularna)
• Poprawnie: „I play football every Sunday.”

6. Nadmierna generalizacja użycia Present Continuous: Niektórzy uczący się mogą mieć tendencję do nadużywania Present Continuous, stosując go w sytuacjach, które wymagają innych czasów.

• Błędnie: „I am always eating at 6 pm.” (codzienna rutyna)
• Poprawnie: „I always eat at 6 pm.”

Pamiętając o tych typowych błędach i ucząc się, jak ich unikać, możesz znacząco poprawić swoje umiejętności stosowania czasu Present Continuous.

Kluczem jest praktyka i zrozumienie, kiedy i jak ten czas powinien być stosowany.

Present Continuous – podsumowanie i zakończenie

Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego wpisu czujesz się pewniej z czasem Present Continuous.

 Podsumowując, pamiętaj o kilku kluczowych punktach:

1. Struktura Present Continuous: Jest to podmiot zdania + czasownik „to be” + czasownik z końcówką -ing. Zawsze pamiętaj o poprawnej formie czasownika „to be” dla danego podmiotu.
2. Użycie: Present Continuous używamy do opisania działań odbywających się teraz lub obecnie, jak również planów na najbliższą przyszłość.
3. Typowe błędy: Najczęstsze błędy to pominięcie czasownika „to be”, nieprawidłowe tworzenie formy -ing, a także nieodpowiednie użycie czasowników stanu w Present Continuous.
4. Czasowniki stanu: Pamiętaj, że niektóre czasowniki, takie jak „love”, „know”, czy „have” zwykle nie są używane w Present Continuous, chyba że chcemy nadać im bardziej dynamiczne znaczenie w konkretnym kontekście.

Ćwicz Present Continuous tworząc własne zdania i stosując go w codziennych sytuacjach.

Im więcej będziesz go używać, tym bardziej naturalnie będzie Ci przychodzić jego stosowanie.

A jeśli szukasz miejsca, w którym możesz Present Continuous poćwiczyć, polecam tę stronę.

Przewiń ją w dół szukając sekcji Tenses – Present Progressive.

Dobrego angielskiego

Marcin

PS. Jeśli podobał Ci się ten wpis podziel się nim z innymi.